Samenvatting:
In het begin werd radioactief afval in de oceaan gedumpt. Toen dat niet meer mocht, wilde de regering opslag in de Noord-Nederlandse zoutkoepels. Maar daar was protest tegen en zo bedacht de regering een tijdelijke oplossing en dat werd de Centrale Organisatie Voor Radioactief Afval (COVRA) in Zeeland. Toen die opslagplaats er eenmaal was, deed de regering alsof het geen tijdelijke oplossing was, maar voor honderd jaar. Het argument voor honderd jaar wachten was dat op die manier betere kennis verzameld zou kunnen worden. De echte reden is echter dat veel te weinig geld opzij gelegd is om die opslag nu te kunnen betalen. Toekomstige generaties krijgen de rekening gepresenteerd en de zoutkoepels blijven op de agenda staan, ondanks de vele goede argumenten tegen opslag in zoutkoepels.
[pdf id=’135′]